Günün birinde Padişah, baş vezire sormuş:

- ‘Eğitim mi önemli, karakter mi..?’

Vezir hemen cevap vermiş:

- ‘Karakter önemlidir sultanım..!’

... Padişah, memleketin her yanına tellallar göndermiş.

- ‘Duyduk duymadık demeyin…

En iyi hayvan eğiticisine 100 kese altın ödül verilecek..!’

Yapılan elemelerden sonra bir kişi, ‘ülkenin en iyi hayvan eğiticisi’ olarak padişah’ın huzuruna çıkmış.

Padişah sormuş:

- ‘Bir kedi’ye tepsiyle servis yapmayı ne kadar zamanda öğretirsin.?

’

- ‘Altı ayda öğretirim padişahım..!’

Aradan altı ay geçmiş. Eğitici huzura alınmış.

 Padişah sormuş:

- ‘Öğrettin mi..?’

- ‘Öğrettim padişahım..!’

Saray erkanı toplanmış.

Hünerli kedi elinde tepsiyle servis yapmaya başlamış.

Tam baş vezirin önüne geldiği zaman padişah sormuş:

- ‘Ey vezir..! Söyle bakalım, eğitim mi önemlidir, karakter mi..?’

Vezir, padişahın sorusuna cevap vermeden önce, kaftanının altında hazır tuttuğu bir fare’yi yere bırakmış.

Kedi, fareyi görünce tepsiyi attığı gibi farenin peşinden koşmaya başlamış.

Altı aylık eğitim de boşa gitmiş.

Vezir, padişahın sorusuna cevap vermiş:

- ‘Karakter önemlidir padişahım.

Önünde bir fare gördüğünde her şeyi unutan bu kedi gibi, eline bir fırsat geçtiğinde çıkarının peşinde koşan, dinini bile satan, eğitimli fakat karakteri bozuk insanlardan da Rabbim herkesi korusun..!’

Atalarımız ne güzel söylemiş

asil azmaz bal kokmaz kokarsa yağ kokar

aslı ayrandır  zaten.