Yıllar sonra görmek istedim köyümü

Dağlar sessiz, yollar sessiz, köy sessiz

Gözlerim aradı komşu, köylümü

Komşu sessiz  köylü sessiz, halk sessiz

Duman çökmüş bizim köyün üstüne

Selam veren kalmamış hiç dostuna

Acep şu feleğin bize kastı ne

Selam sessiz, seda sessiz, ses sessiz

Gurbete gidenler gurbette kaldı

Bazıları Ardahan'dan ev aldı

Allah rahmet etsin ölenler oldu

Gurbet sessiz, sıla sessiz, can sessiz

Ne insanlar yaşamıştı burada

Kimseyi bulamadım bir arada

Yabancı dolmuş köye bu sırada

Köylü sessiz, eller sessiz, el sessiz

Bulamadım komşu, akrabayı

Amca, dayı, kuzen, teyze halayı

Yokluk, yoksulluk kaçırmış köylüyü

Kaçan sessiz, duran sessiz, yol sessiz

Oturdum durdum evimiz yerinde

Üzüntümü hissettim çok derinde

Ağaçta yoktu duraydım serinde

Gazi sessiz, ağaç sessiz, dal sessiz

Göremedim dana, kuzu  hayvanı

Çeperi, duvarı, meydan, harmanı

Tarlaları, çayırları, ormanı

Hayvan  sessiz, duvar sessiz, çit sessiz

Eskiden olan okul şimdi yoktu

Caminin cemaati daha çoktu

Hayret bir kaç kişi uzaktan baktı

Okul sessiz, cami sessiz, ev sessiz

Eskilerden hatıra kalmış mezarlık

Arazilerde var bol bol pazarlık

Birde çeşme gördüm oda nazarlık

Mezar sessiz, çeşme sessiz, su sessiz

Atalay üzüldü köyün haline

Bu sözcükler geldi suskun diline

Yazdı bir bir kalem alıp eline

Kalem sessiz, ağız sessiz, dil sessiz

Atalay ÜRKER

Gazi